Kılıçdaroğlu'na... Kılıçdaroğlu tweet attığı veya demeç verdiğinde moralim bozuluyor, bütün umudumu kaybediyorum. Oysa her şey ne kadar güzel gidiyorken birden umutsuzluğa kapılıp çöküyorum. Ta ki bu demeç ya da tweet'ini bir an unutana kadar. Kaybetmişsin, ortamı bozma. Şu an ne dediğinin bir önemi yok, ne söylesen, yazsan, ne kadar güzel, sert ya da muhalif üslupla yazsan da toplumda etki uyandırmıyor, gündem olmuyor, karşılık bulamıyorsun. Şimdi de geçtiğimiz dönem de bu böyleydi. Kaybettin. Öyle ya da böyle. Haklı veya haksız ki sana devlet de haksızlık yapmış olabilir, tuzak da kurmuş olabilir, iktidarı vermemiş de olabilir. Ben öyle olduğunu düşünüyorum. Fakat, bir gerçek var, toplumda karşılığın yok, ideolojinden bağımsız olarak etki uyandırmıyorsun, liderlik özelliğin yok. Özgür Özel'in lafı üzerine daha süslüsünü, daha sertini iktidara söylüyormuş gibi attığın tweetler ve beyanatların hiçbir ilgi görmüyor. Moral kaybından başka bir işe yaramıyor. Size tavsiyem, şu
İmamoğlu’nu anlamaya çalışın….
Yeniden merhaba. Uzun süredir yazmıyordum. Yazmayı özlemişim. Şimdi, öncelikle CHP’nin Büyükşehir Belediye Başkan Adayları hakkında yazmak isterim. CHP tabanında çok büyük bir heyecan yaratmadığının farkındayım. Lakin, Türkiye zorlu bir süreçten geçiyor. Türk siyaseti 2002 süreciyle beraber bilhassa 2007 yılından itibaren dozajı giderek artan bir boyutta kutuplaşma sendromuna girdi! Bu durum, AKP genel başkanı tarafından bizzat yaratıldı. Neticeye tabanlarını ayakta tutarak gidebildiklerini gördüler. Bunun, siyasi kültürümüze, demokratik değerlerimize, ülkenin motivasyonuna yaratabileceği olumsuz etkileri dikkate almak istemediler. İktidarı kaybetmeleri halinde Siyasal İslam’ın yeniden böylesine denetimsiz ve rahat hareket edebileceği, kanun tanımayacağı, ideolojik hayallerinin fiiliyata dökülebileceği böylesine bir ortamı bir daha bulabilmenin zorluğunun farkındaydılar! Oysa, kanun tanımazlık ve kutuplaştırma ortamında zarar verdikleri tek şey, hak, hukuk, etik değerler değildi! Ahlaki değerler ve bizatihi Siyasal İslam en çok Ak Parti iktidarı döneminde zarar gördü. Siyasal İslam şu an iktidarda olabilir. Lakin, iktidarın yaptığı hatalar sonucunda bir Yüz Yıl daha yeniden iktidardan düşmeleri halinde iktidara gelebilmelerini önleyecek algıda Siyasal İslam’da kirlendi ve kuşkusuz ki 1980 sonrası (BOP tarafından) Siyasal İslam’a yapılan atıf dejenere olmuş ve yıpranmıştır. Bizzat Ak Parti eliyle bu topraklarda Siyasal İslam bitmiştir.
Gelelim yeniden CHP’nin adaylarına. Var olan kutuplaşmanın tabanı motive etmekle aşılamayacağı; Türkiye’deki seçmen sacayağının iktidar tarafından adeta gasp edilen medya; baskı ve korku iklimiyle; daha fazla muhtaç ekonomisine adapte edip , bir kısır döngü ile devlete, partileşen devletin oyuna mecbur et taktiğiyle aşılması mümkün olmayan duvarlarla örüldüğünü varsayarsak; normal bir siyaset ideolojisiyle çıkış yolunun zorluğunu görüyoruz. Bu manada; Cumhurbaşkanlığı seçiminde, Muharrem İnce’nin muhalif kesimde karşılık gören motivasyonunu gördük. İlgiyi, alakayı gördük. Karşılık bulduğunu gördük. Muhalif tabanın adeta olumsuz duyguları boşalttığını, alanları doldurduğunu, umudu hissettirdiğini gördük. Muharrem İnce’nin yandaş medyada yandaş programcıları rezil ettiğini, diliyle dillere destan olduğunu gördük. Yeterli oldu mu? Hayır!
Zannedersem, CHP’de şu an denenen kutuplaştırma sendromunda yumuşatma aramak! İmamoğlu ve Yavaş’ın; özellikle de İmamoğlu’nun dilinde bu deneniyor. Görüldü ki karşı taraftan oy alınmadığı sürece; Muharrem İnce gibi tabanda motivasyon yaratan; muhalifleri tek bir noktada toplayan bir siyaset dili ile dahi alınabilecek en yüksek oy havuzu, karşı cepheden oy alınmadığı sürece ‘maalesef’ yeterli olmuyor! CHP yönetimi şu an kutuplaşmayı yavaşlatma taktiği deniyor. (Normal bir siyasi atmosferde veya CHP’nin parti ile ilgili politikalarında seçmeniyle özdeşleşen İnce’nin uygunluğu muazzam. Lakin şu an süreç farklı işliyor. Bir de siyasi analiz ve seçmen psikolojisi açısından CHP yönetiminin kutuplaşmayı yavaşlatma taktiğinin sonuç verme olasılığının bilimsel olarak varolduğunu görmek ve süreci izlemek gerek.)
Farklı zamanlar farklı şeyler yapılır. Netice verip vermediğini seçim gecesi deneyimleyeceğiz. Siyaset bilimi açısından CHP’nin İstanbul ve Ankara’daki taktiğini görüyor ve olumluyorum. Türkiye çok zor süreçten geçiyor dostlar. Yöntemdeki ve ideolojideki farklılıkları bu vesile ile değerlendirmenizi ve sabır etmenizi diliyorum. Gün ve yeri geldiğinde eleştirilecekse elbet eleştireceğiz. Anlamaya çalışmak ve Türkiye’nin önünü açmak için desteklemek gerekiyor. Kısaca, uzun yıllardır seçmen davranışlarını takip ediyorum. Türkiye’nin içinde bulunduğu çıkmazın farkındayım. CHP yönetiminin; İyi Parti’nin ve muhalif siyasi aktörlerin denemeye çalıştıkları kutuplaştırmayı yavaşlatma taktiğini kabul edilebilir buluyorum. Adayların desteklenmesi kanısındayım. Yalnız şunu da söyleyeyim ki Türkiye’yi kutuplaştırmaya çalışanlar Türkiye için hiç iyi yapmadılar; bunu da kendilerinin iktidarının devamı için yaptılar! Keşke ülkeye bu zararı vermemiş olsalardı! Şimdi kutuplaşan seçmeni yumuşat yumuşatabilirsen! Muhalif partiler ülke adına son derece onursal bir görev icra ediyorlar… Umarım neticeye ulaşılır…
Barış Biner
Yeniden merhaba. Uzun süredir yazmıyordum. Yazmayı özlemişim. Şimdi, öncelikle CHP’nin Büyükşehir Belediye Başkan Adayları hakkında yazmak isterim. CHP tabanında çok büyük bir heyecan yaratmadığının farkındayım. Lakin, Türkiye zorlu bir süreçten geçiyor. Türk siyaseti 2002 süreciyle beraber bilhassa 2007 yılından itibaren dozajı giderek artan bir boyutta kutuplaşma sendromuna girdi! Bu durum, AKP genel başkanı tarafından bizzat yaratıldı. Neticeye tabanlarını ayakta tutarak gidebildiklerini gördüler. Bunun, siyasi kültürümüze, demokratik değerlerimize, ülkenin motivasyonuna yaratabileceği olumsuz etkileri dikkate almak istemediler. İktidarı kaybetmeleri halinde Siyasal İslam’ın yeniden böylesine denetimsiz ve rahat hareket edebileceği, kanun tanımayacağı, ideolojik hayallerinin fiiliyata dökülebileceği böylesine bir ortamı bir daha bulabilmenin zorluğunun farkındaydılar! Oysa, kanun tanımazlık ve kutuplaştırma ortamında zarar verdikleri tek şey, hak, hukuk, etik değerler değildi! Ahlaki değerler ve bizatihi Siyasal İslam en çok Ak Parti iktidarı döneminde zarar gördü. Siyasal İslam şu an iktidarda olabilir. Lakin, iktidarın yaptığı hatalar sonucunda bir Yüz Yıl daha yeniden iktidardan düşmeleri halinde iktidara gelebilmelerini önleyecek algıda Siyasal İslam’da kirlendi ve kuşkusuz ki 1980 sonrası (BOP tarafından) Siyasal İslam’a yapılan atıf dejenere olmuş ve yıpranmıştır. Bizzat Ak Parti eliyle bu topraklarda Siyasal İslam bitmiştir.
Gelelim yeniden CHP’nin adaylarına. Var olan kutuplaşmanın tabanı motive etmekle aşılamayacağı; Türkiye’deki seçmen sacayağının iktidar tarafından adeta gasp edilen medya; baskı ve korku iklimiyle; daha fazla muhtaç ekonomisine adapte edip , bir kısır döngü ile devlete, partileşen devletin oyuna mecbur et taktiğiyle aşılması mümkün olmayan duvarlarla örüldüğünü varsayarsak; normal bir siyaset ideolojisiyle çıkış yolunun zorluğunu görüyoruz. Bu manada; Cumhurbaşkanlığı seçiminde, Muharrem İnce’nin muhalif kesimde karşılık gören motivasyonunu gördük. İlgiyi, alakayı gördük. Karşılık bulduğunu gördük. Muhalif tabanın adeta olumsuz duyguları boşalttığını, alanları doldurduğunu, umudu hissettirdiğini gördük. Muharrem İnce’nin yandaş medyada yandaş programcıları rezil ettiğini, diliyle dillere destan olduğunu gördük. Yeterli oldu mu? Hayır!
Zannedersem, CHP’de şu an denenen kutuplaştırma sendromunda yumuşatma aramak! İmamoğlu ve Yavaş’ın; özellikle de İmamoğlu’nun dilinde bu deneniyor. Görüldü ki karşı taraftan oy alınmadığı sürece; Muharrem İnce gibi tabanda motivasyon yaratan; muhalifleri tek bir noktada toplayan bir siyaset dili ile dahi alınabilecek en yüksek oy havuzu, karşı cepheden oy alınmadığı sürece ‘maalesef’ yeterli olmuyor! CHP yönetimi şu an kutuplaşmayı yavaşlatma taktiği deniyor. (Normal bir siyasi atmosferde veya CHP’nin parti ile ilgili politikalarında seçmeniyle özdeşleşen İnce’nin uygunluğu muazzam. Lakin şu an süreç farklı işliyor. Bir de siyasi analiz ve seçmen psikolojisi açısından CHP yönetiminin kutuplaşmayı yavaşlatma taktiğinin sonuç verme olasılığının bilimsel olarak varolduğunu görmek ve süreci izlemek gerek.)
Farklı zamanlar farklı şeyler yapılır. Netice verip vermediğini seçim gecesi deneyimleyeceğiz. Siyaset bilimi açısından CHP’nin İstanbul ve Ankara’daki taktiğini görüyor ve olumluyorum. Türkiye çok zor süreçten geçiyor dostlar. Yöntemdeki ve ideolojideki farklılıkları bu vesile ile değerlendirmenizi ve sabır etmenizi diliyorum. Gün ve yeri geldiğinde eleştirilecekse elbet eleştireceğiz. Anlamaya çalışmak ve Türkiye’nin önünü açmak için desteklemek gerekiyor. Kısaca, uzun yıllardır seçmen davranışlarını takip ediyorum. Türkiye’nin içinde bulunduğu çıkmazın farkındayım. CHP yönetiminin; İyi Parti’nin ve muhalif siyasi aktörlerin denemeye çalıştıkları kutuplaştırmayı yavaşlatma taktiğini kabul edilebilir buluyorum. Adayların desteklenmesi kanısındayım. Yalnız şunu da söyleyeyim ki Türkiye’yi kutuplaştırmaya çalışanlar Türkiye için hiç iyi yapmadılar; bunu da kendilerinin iktidarının devamı için yaptılar! Keşke ülkeye bu zararı vermemiş olsalardı! Şimdi kutuplaşan seçmeni yumuşat yumuşatabilirsen! Muhalif partiler ülke adına son derece onursal bir görev icra ediyorlar… Umarım neticeye ulaşılır…
Barış Biner
Yorumlar